Güemes naar La Isla, 181 km

28 juni Güemes naar Santander, 21 km (waarvan 6 km per boot). Bewolkt, soms motregen, 20 graden.

De lucht was vanmorgen nog lang niet opgeklaard na het onweer/regen van gisteravond. Wel was het gelukkig niet meer zo heet en benauwd. Rond half 8 zijn we vertrokken na het ontbijt en een hartverwarmend afscheid. Buen camino!
Door de nevel en lichte miezer via Galizano, Langre en Loreda naar Somo gegaan. Vandaag kon je kiezen uit 3 alternatieve routes om via Soma in Santander te komen en het is grappig te zien dat iedereen, om verschillende redenen, voor één van de routes kiest om elkaar uiteindelijk in Santander weer te treffen: bij de informaciones, voor de albergue of gewoon op straat. Soms kom je dan weer iemand tegen die je al een paar dagen niet gezien hebt: Hola Paul, Que Tal? En dan vertelt hij je zijn verhaal.
In Santander bleef het regenachtig, hopelijk is het morgen toch weer beter = droog.
Als stad valt Santander een beetje tegen, weinig mooie of typische architectuur maar dat kan ook komen doordat in 1941 het historische centrum voor een groot deel door een brand is verwoest. We hebben de kathedraal bezocht die eigenlijk uit een boven- en onderkerk bestaat. In de onderkerk, Cripta del Cristo, zijn nog relikwieën te 'bewonderen' van de heiligen Emeterio en Celedonio. De naam van de stad is een verbastering van San Emeterio.
De albergue is bommetje vol, de bedden staan dicht op elkaar: hopelijk krijgen we een beetje rust vanavond. Veel peregrinos keren morgen weer huiswaarts of starten hun camino vanaf Santander. De 'die-hards' gaan door!
!Hasta luego!
Woord van de dag: roncar = snurken

29 juni Santander naar Cobreces, 45 km. In de ochtend bewolkt en druilerig, in de middag zonnig en warm, 20-27 graden

Vanmorgen met vele pelgrims al vroeg opgestaan. De albergue was dan ook geen pretje om langer dan nodig te verblijven: benauwd, 50 pelgrims, 1 toilet, 1 douche per geslacht.......Vandaag een lange route door een flink geïndustrialiseerd gebied met een behoorlijke omweg als je tenminste de trein niet pakte om over de spoorbrug naar Mogro te komen. Dit deden er velen, en wij dus ook. Uiteindelijk bleven er nog ongeveer 36 km te wandelen over. Omdat het prettig weer was om te wandelen zijn we vanmorgen flink opgeschoten. Vanuit Mogro via Cudon, Reguejada naar Santillana del Mar gelopen. Hier waren we al vroeg dus ruim de tijd genomen voor onze lunch en een bezichtiging van dit prachtige middeleeuws plaatsje. Hier hebben we ook min of meer afscheid genomen van de Spaanse vrouwen die ons vandaag vergezeld hebben tijdens onze camino. Santillana was hun eindstation en ze gingen morgen via Bilbao en Gerona weer naar Catalanië. Na Santillana zijn we doorgewandeld naar Cobreces. Hoewel de afstand niet meer ver was merkten we wel dat we tegen onze grens aanliepen. Heuvelachtig terrein en benauwd: onze kuiten hadden het zwaar te verduren!!
In Cobreces was een albergue in de Abadia van de Cisterciënse zusters de Viaceli. Een mooie ruimte met losse bedden en genoeg sanitair. Wat een verademing en dat voor slechts 5 euro p.p!! Even op bed gelegen, de was gedaan en een menu de perigrinos gegeten in Hotel Refugio met uitzicht op zee.

Woord van de dag: cuidado con el perro = pas op voor de hond.

30 juni Cobreces naar San Vincente de la Barquera, 25 km. Bewolkt en in de loop van de dagen regen, 16 graden.

Ondanks het geringe aantal km's stonden we toch weer om 06.30 uur op en een uurtje later liepen we alweer langs het standbeeld van de pelgrim in Cobreces. Tot aan Comillas, via La Iglesia, Pando en Concha, ging het zeer voorspoedig: een afwisselend traject over wegen en paden met mooie vergezichten en pittoreske dorpjes. In Comillas hadden we net ontbeten, koffie met churros, toen Cunie ontdekte dat ze haar e-reader in de albergue had laten liggen. Omdat de bussen hier niet om het kwartier gaan besloot ze maar de taxi terug te nemen.....De chauffeur bleek een zeer aimabele senor Rojo te zijn met wie ze in de 2 x 10 minuten rit, vanalles in koeterwaals Spaans heeft besproken: het weer, de camino, de uitspraak van het Spaans en de economische crisis. O ja, gelukkig lag de e-reader nog onder het kussen.
Vanuit het mooie plaatsje Comillas liepen we via La Rabia, Santa Ana, Santa Marina naar San Vincente de la Barquera. De 36 km van gisteren begonnen Cunie parten te spelen: brandende voeten of vrij vertaald 'tengo el fuego en mis botas' en tot overmaat van ramp begon het te miezeren, dus poncho aan. Het bleef de hele middag miezeren en werd gewoon regen. Zo strompelden we San Vincente binnen.
De albergue peregrinos met Sofia en Luis was sfeervol; even leek het erop dat we in een klein gezelschap de nacht zouden doorbrengen maar natuurlijk zochten vele peregrinos een droog onderkomen: een Amerikaans gezin op de fiets, Tsjechten, Italianen, Duitsers, Fransen, Filipijnen en wij dus. Later op de avond kwam er nog een zingende orthodoxe priester uit Sofia Bulgarije binnenvallen (hij liep gemiddeld 80 km per dag......). Tijdens het gezamenlijke avondeten werden er liederen gezongen (Sofia was jarig en de priester hield van gezang) en gezellig gekletst in een mengelmoes van Spaans, Frans, Duits en Engels. Terwijl we dit schrijven liggen de eerste pelgrims alweer te slapen en te snurken.......het wordt een zware nacht!
Woord van de dag: lluvia = regen.

1 juli San Vincente de la Barquera naar Llanes, 42 km (waarvan 12 per taxi). Zonnige perioden, 23 graden.

Om 7 uur werden we aan tafel verwacht voor een gezamenlijk ontbijt. Zoals Luis zei: 'in de albergue gaat het om de ontmoeting met anderen'.......Het was weer gezellig en Luis vertelde nog het een en ander over de komende etappes. Het stuk tot aan Colombres was prima, daarna werd het een ander verhaal. Omdat de aanleg van de nieuwe tolweg stillag vanwege de crisis werd al het verkeer omgeleid door de weg die de pelegrinos ook bewandelden. Erg gevaarlijk dus, onlangs waren er nog 2 Duitse pelgrims om het leven gekomen. Er waren alternatieve routes maar dit was goed zoeken en vooral opletten. Een alternatief was om de 12 km. per bus, trein of taxi te overbruggen.
Het stuk naar Colombres via Serdio en Unquera, was prachtig. Rustig wandelend met mooie vergezichten op de Picos de Europa, soms helder, soms in wolken gehuld. Tijdens de koffie in Serdio kwamen meerdere pelgrims aangelopen. We waren al erg vroeg in Unquera en besloten om niet in Colombres te overnachten maar in Llanes. Het was zondag en het openbaar vervoer was dus beperkt tot 2 diensten per dag.....de eerste was al geweest en de volgende was pas na 4 uur. Daarom via een taxi het gevaarlijke stuk overbrugd en bij Vidiago de kustroute weer opgepikt. Na een lunch bij het kerkje aldaar (helaas ook gesloten net als de meeste kerken onderweg) liepen we naar de Bufones de Arenillas (een spetterend natuurgeweld: de zee kwam daar via een kleine opening in het kalkgesteente en werd met grof geweld en gebulder als een fontein in de hoogte gestuwd). Erg indrukwekkend. Daarna via Andrin naar Llanes. Het was erg zwaar: langer dan verwacht en voortdurend dalen en stijgen....de voeten hadden het weer zwaar te verduren.
Ondertussen hebben we Cantabrië verlaten en zijn we in het (voormalig vorstendom) Asturië. Tussen 1830 en 1930 hebben veel arme inwoners de provincie verlaten om in Zuid-Amerika hun geluk te beproeven. Later keerden de welgestelde emigrés (Indiano's genoemd) terug en lieten mooie, kleurrijke huizen e.d. bouwen. Zo ook in Llanes, een gezellige kustplaats. We vonden er een pension voor slechts 10 euro per persoon. Dit is luxe: een eigen kamer en badkamer, geen oordoppen en gesnurk! Straks finale voetbal kijken met de Spanjaarden!
Woord van de dag: partido excitante = spannende wedstrijd
Hasta manana.

2 juli Llanes naar Ribadesella, 30 km. Zonnige perioden, 23 graden.

Vandaag hadden we veel last van onze voeten, waarschijnlijk de afgelopen dagen toch iets teveel van ze gevraagd.....bovendien was de nachtrust erg kort geweest vanwege de feestvreugde van de Spanjaarden door het behalen van de Europese titel. Daarom besloten om maar 16 km te wandelen en vanmiddag enigszins uit te rusten in Ribadesella. Het eerste stuk tot aan Nueva per bus, daarna gewandeld via de Iglesia de san Pedro (mooi zicht op de Picos) naar Cuerres waar we via een middeleeuwse brug uit de 13e eeuw het plaatsje binnenliepen. Vervolgens via een rustig kustpad naar het toeristische vissersplaatsje Ribadesella. Bij binnenkomst werden we opgewacht door Marco, die particulier kamers aan pelgrims aanbood voor een zeer schappelijke prijs. Dit hebben we dus ook gedaan. Er was ook de mogelijkheid om uitgebreid de was te doen, wat ook hoognodig was. Daarna het mooie plaatsje bezichtigd en gepicknickt aan de kust. Morgen een korte etappe naar het laatste kustplaatsje La Isla voordat we de kustroute verlaten en onze weg vervolgen via de Camino Primitivo (Oviedo en Lugo).

3 juli Ribadesella naar La Isla, 18 km. Zonnig, 26 graden

Vandaag een korte etappe naar La Isla. We hebben heerlijk geslapen bij Marco die ook nog zo vriendelijk was om onze was te doen en uit te hangen. In Ribadesella ontbeten waar we ook nog Carlos troffen: een Duitse pelgrim die zijn halve leven in Colombia heeft gewoond en die we al enige dagen bij tijd en wijle tegen gekomen waren. Ook vandaag hebben we nog diverse stukken met hem opgelopen voordat we van elkaar afscheid namen bij La Isla. De route was zeer mooi en redelijk vlak met mooie vergezichten op de besneeuwde toppen van de Picos en de prachtige kust en stranden. Vanuit Ribadesella langs San Pedro om van daaruit slinger-de-slanger door een rustige vallei (nou ja, rustig: toen we achterom keken zagen we een grote grindfabriek) af te dalen naar het idyllische en in de tijd achtergebleven Vega. Een plaatje......met een mooi beschut strand. Volgende dorp was Berbes en daar hebben we koffie gedronken.
Daarna via een afwisselende wandeling met een stukje bos en een mooi kustpad zijn we naar La Isla gewandeld. We waren erg vroeg, hebben ons via senora Angelita gemeld voor de albergue en hebben verder de hele middag op het strand gelegen. De middag afgesloten met een heerlijk bier, cerveza con limon...mmmm.
In de albergue troffen we nog twee Italianen die we al eerder ontmoet hadden, o.a. in San Vincente. Zo zie je maar weer: veel "wisselende contacten", in de goede zin van het woord!
Woord van de dag: cerveza con limon
A luego!