Lugo naar O Pedrouzo, 82 km

Lugo naar O Pedrouzo, 82 km

15 juli Lugo naar Ferreira, 26 km. Zonnig, 26 graden.

Hoewel de meeste pelgrims vandaag San Roman da Retorta als einddoel hadden, besloten wij om er nog 8 km. extra aan te plakken en naar de albergue Ponte Ferreira te wandelen.

Vanmorgen met redelijk fris weer vertrokken maar in de loop van de ochtend konden de truien uit en zonnebrillen op. Het eerste deel van de route tot San Roman ging grotendeels over een geasfalteerde weg, niet echt leuk en gezellig, saai! Vlak na Lugo stond er een groot portaal van een kerkhof met daarop de pelgrimsschelp en een pelgrim met de woorden: Pelegrino buen viaje, Lugo te saluda. Bedankt Lugo!
Via de gehuchtjes Santa Eulalia de Boveda en Cavadas bereikten we eindelijk een barretje waar we koffie konden drinken. Toen we daar aankwamen zaten de 3 jonge Deense pelgrims, die we al vanaf Campiello dagelijks ergens zien, al aan een flink ontbijt. Even gedag gezegd en daarna gingen we weer verder naar San Roman da Retoria. Hier bij de taberna samen met de Denen wat gedronken en bijgepraat over hun en onze ervaringen. Toevallig waren ze ook op weg naar de albergue Ponte Ferreira om daarna in 2 dagen naar Santiago te wandelen (2 etappes van 35 en 40 km)....veel succes dus want het wordt warm, erg warm.

Na San Roman zijn we via de Via Romana naar Ferreira gewandeld. Een 3 km kortere route dan de originele Camino maar wel mooier met minder asfalt.....via een glooiend en heuvelachtig landschap met mooie vergezichten bereikten we rond 14.30 uur ons einddoel, de albergue Ponte Ferreira. Een mooie albergue maar verder weinig voorzieningen...ons avondeten zullen we waarschijnlijk uit een automaat moeten trekken en daarna verwarmen in de magnetron. We gaan het vanavond beleven.

In de middag lekker wat zitten luieren op het terras in de zon met een cana con limon. Het pelgrimsleven heeft ook z'n ontspannende momenten!
Wat in deze streek ons ook opvalt is de bouw van de horreo (opslagruimte voor graan/knoflook om te drogen). Waren het voorheen grote ronde houten vormen nu zijn het net doodshuisjes op hoge poten: smal, gemaakt van zowel hout als steen met een kruisje op het hoofdeind (misschien om Gods zegen te vragen?).

Woord van de dag: aburrido = saai (1e deel van de route, over de weg naar San Roman).

A luego!


16 juli Ponte de Ferreira naar Ribadiso da Baixo, 33 km. Onbewolkt en heet, 35 graden.

De nacht verliep zoals altijd op een slaapzaal in een albergue: vroeg naar bed (21.00 uur godbetert!) en snel ingeslapen. Uiteraard wakker geworden van een 'roncar'concert (ondanks de oordopjes) maar redelijk uitgerust om 6.00-6.15 uur opgestaan. Helaas geen ontbijt inbegrepen en het 'vending machine' wilde ook niet meewerken, we konden niets kopen.

Goed, 'botas' aan en 'cominar'. Om kwart voor zeven dus al, er hing een dichte mist over de velden, dalen en toppen (overigens binnen een uur verdwenen en verder een strakblauwe hemel). Er lag nog één col in het verschiet, Alto de O Hospital (705 meter) maar aangezien we al rond 500 meter zaten zou dat meevallen.
Het einddoel hadden we niet echt vastgesteld, in ieder geval voorbij Mélide en dan maar zien wat we 'a pie' verder aankonden. Uiteindelijk werd het de albergue Ribadiso da Baixo vanwege de superbe reputatie.
Even terug.......het eerste stuk ging langs gehuchten met fraai klinkende namen als Montecelo, San Xurxo de Aguas Santas en Cascarinno maar de armoede en een zwaar agrarisch bestaan springen in het oog. Trouwens, de col viel toch nog tegen en net toen we dachten het hoogste punt bereikt te hebben, bleken we om de hoek nog een stukje te moeten klimmen. En dat op een lege maag! Het zou daarna nog een kleine 5 km duren voor de eerste bar in zicht kwam. Daar goed ontbeten met koffie en reuze bocadillos.

Hierna kwam al snel Mélide in zicht en om 12.00 uur hebben we in de kerk een kaars aangestoken voor hen die hulp 'van boven' nu goed kunnen gebruiken. Mélide is ook de plaats waar de Camino Francès en de Camino Primitivo samenkomen. Dát was te merken: een menigte van opvallend veel (zeer) jongeren liep voor en achter ons. Ook het aantal barretjes langs de route, albergues en waterpunten was opvallend hoog vergeleken met de Primitivo.
Het lopen ging prima (met René ietsjes minder vanwege een ontsteking aan het scheenbeen) dus liepen we mogelijke overnachtingsalbergues voorbij. Tijdens een korte pauze kwamen warempel de Denen en de jonge Pool samen aangelopen: "how was that possible?". 2 km later kwamen we aan bij de albergue: een prima plek aan de rivier waar iedereen lekker ligt te luieren. Waren de albergues op de Primitivo vol met 15-20 bedden, nu hebben we bed 47 en 48. Maar gelukkig, slechts een slaapzaal met 8 personen en veel ruimte.

Woord van de dag: muche-dumbre = menigte.

A luego!


17 juli Ribadiso da Baixo naar O Pedrouzo, 23 km. Onbewolkt en heet, 35-40 graden

Vandaag een relatief korte etappe naar onze laatste albergue Edreira (aanbevolen door Spanjaarden die we gisteren even gesproken hadden). Om 6 uur liepen de wekkers alweer af en zijn we ook maar opgestaan. Om kwart voor zeven alweer bepakt en op weg. Het zou vanaf vandaag bijzonder heet worden, gelukkig zijn de nachten koel..

In de plaats Arzua ons ontbijt genuttigd in een plaatselijke bar en voorwaarts! Het wandelen op dit laatste deel valt ons erg tegen. De route is erg druk met pelgrims (logisch omdat er verschillende routes zijn samengekomen) maar ook commercieel. De route wijkt regelmatig van bospaden af om via de doorgaande weg naar een klein plaatsje te lopen waar de terrassen klaar staan. Het achter elkaar aan wandelen was voor ons juist de reden om niet de Camino Frances maar de Camino del Norte en de Camino Primitivo te nemen, een keuze waar we zeker geen spijt van hebben. Al met al terugkijkend (de pelgrimage is ook een moment om terug te kijken......) vonden we het wandelen in Frankrijk het meest aantrekkelijk en avontuurlijk. Niet commercieel, als pelgrim werd je bijzonder welkom geheten in de diverse overnachtingsplaatsen.....hier lijk je onderdeel van het inkomen alhoewel de mensen langs de weg je steeds 'buen camino' wensen of er staat een kist pruimen langs de weg waar je naar believen uit kunt putten.

De route liep, zoals gezegd, door bospaden (gelukkig schaduw!) en voor een deel ook langs en over de doorgaande route. Voldoende terrassen en barretjes onderweg dus om op tijd te rusten en een Café Americano en Café con leche grande te nuttigen. Rond 13 uur waren we op ons aanbevolen overnachtingsadres Albergue Edreira; inderdaad erg mooi en nieuw. Mooi sanitair en vier kamers voor 10 personen. Vanmiddag het plaatsje O Pedrouzo nog bekijken, ergens wat eten en dan weer op tijd naar bed.

Morgen vroeg op voor de laatste 20 kilometers naar de Puerta del Camino en binnenkomst in Santiago. We krijgen het nog druk morgen: registratie bij het Officina en het bijwonen van de mis maar ook het - hopelijk - terugzien van eerder ontmoette medepelgrims. We kijken er naar uit!

Woord van de dag: file/verkeersopstopping = atasco
hasta manana


A luego