Limoges naar Perigueux, oktober 2010, 123 km

Vandaag uiteindelijk toch nog aangekomen in Limoges, iets later dan verwacht....
Met de nodige voorbereidingen vertrokken (volle tank, gevulde jerrycan) en ook nog in België getankt...gelukkig want in Frankrijk waren veel stations gesloten of er stonden lange, lange rijen wachtenden. Een blokkade van actievoerders tussen Lille en Arras, ongeveer een half uur oponthoud, daarna bezetten ze de andere rijrichting!
Rond 13 uur in Igny bij Myron, Renaud en zijn familie (oom, moeder, zus, nichtje). Erg gezellig gekletst in een mengelmoes van Frans en Engels en heerlijk geluncht. Daarna naar Limoges gereden waar ik rond 18 uur was. Nu zit ik een cafe/bar aan de Ricard met een behoorlijke uitdaging voor morgen; ik moet in Aixe-sur-Vienne zien te komen maar er rijden hier morgen geen treinen en bussen (stakingen, grève). Dus ofwel een taxi (flink duur omdat ze de prijs omhoog gegooid hebben vanwege de stakingen, les salots) ofwel liften....nog maar een nachtje over slapen!


A demain!


23-10 Limoges naar Saumur, 34 km.
Ondanks een frisse start (vorst en mist) brak in de loop van de ochtend de zon door de mist heen en werd het uiteindelijk een prachtige zonnige herfstdag, dus prima wandelweer. Vanmorgen vroeg opgestaan en eerst naar het station gelopen omte kijken of er echt geen treinen reden; inderdaad, 50% was uitgevallen waaronder de trein naar Aixe-sur-Vienne. Omdat er wel bussen reden naar het busstation gelopen; alleen de stadsbussen reden, de streekbussen niet! Dus toch maar liften.......langs de D79 maar helaas, pindakaas....niemand stopte, dus uiteindelijk het stuk toch maar gelopen. De route ging vanuit Limoges naar Aixe-sur-Vienne, van daaruit door de vallei langs de rivier L'Aixette naar Le Breuil en St. Martin-le-Vieux. Hier een lange pauze gehad en vervolgens naar Lavignac, Flavignac, Les Cars en Saumur. Het was de bedoeling in Les Cars te overnachten maar het plaatselijke hotel was gesloten in het weekend. Gelukkig wist iemand dat er in Saumur een nederlands echtpaar woonde waar wel eens pelgrims overnachtte....wel uit de route maar dat zien we morgen dan wel weer...In Saumur hartelijk welkom geheten door Hendy en Dirk Roos, een echtpaar uit Diemen die 7 maanden per jaar in Saumur wonen, in hun paradijsje 'De Roos"...een toepasselijke naam, nietwaar? Even gezellig gekletst, biertjes erbij, vervolgens naar mijn blokhut gegaan en daarna lekker met hen gegeten. Een heerlijk Amsterdams stel, hij oud brandweerman, gepensioneerd met 55 jaar en zij altijd werkzaam geweest in het volwassenonderwijs. Een aantal jaren geleden hebben ze dit pandje gekocht en ze genieten er volop van! Morgen om 8 uur ontbijt en dan weer verder.

A demain!

24-10 Saumur naar La Coquille, 26 km
Na een stevig ontbijt (vers gebakken brood, croissantje, eitje, schapenkaas, emmenthaler, fruit) had ik voldoende moed verzameld voor de tocht door de regen en laaghangende bewolking. Volgens Dirk een wandeling met mooie vergezichten.......maar helaas was mijn visuele wereldje vandaag erg klein, en nat, erg nat! Maar wel overal de geur van brandend kachelhout.
Het eerste uur flink klimmen naar een hoogte van 510 meter (La Haute Renadie) en daarna een flink glooiend landschap. Hendy en Dirk hadden me al gewaarschuwd dat het jachtseizoen geopend was en inderdaad, flink wat knallen gehoord. Moedige jagers hoor.......in de buurt van Saumur is een fazantenfarm waar de jachtvereniging een week voor opening van het seizoen een kleine 2000 fazanten koopt en loslaat in de bossen. Kunnen ze een paar dagen acclimatiseren om daarna gejaagd te worden....
De wandeling ging via de kleine gehuchten La Renaudie, Bussière-Galant, Plagne de Vassoux naar St. Pierre-de-Frugie waar ik eindelijk een bar vond die open was....dus koffie bij een Engelse barkeepster..lovely! In dit gehucht is ook een nieuwe supermoderne Refuge Pélèrin met Wifi verbinding, wasmachine en droger maar tevens ook gesloten na 15 oktober.Vroeg in de middag aangekomen in La Coquille waar al meteen een gite vermeld stond op 21 Place St. Jacques de Compostella. Het huis werd bewoond door een jong Amerikaans stel uit Californië, Greg en Heidi, die 2 jaar geleden vanuit Berlijn hier zijn neergestreken. Ze zijn uit Amerika vertrokken vanwege de beperkte vrijheid van meningsuiting. Er is vrijheid/freedom als je de politieke leiders en de grote massa volgt maar als je een afwijkende kritische mening hebt word je al snel bestempeld als anti-Amerikaan of zelfs terrorist.......Heidi werkt nu als lerares Engels op een middelbare school hier en geeft veel Engelsen uit de streek les in de Franse taal; hij verbouwt het huis en kelnert wat in het hoogseizoen. Eerst thee gedronken, wat opgedroogd en warm geworden en nu aan de Ricard in een kleine bar van een Engels stel..........
So far, so good, morgen naar Thiviers (bekend van de paté de foie-gras, truffels en de wildmarkten). Daarna kijken of ik in 1 dag naar Perigueux kan lopen (42 km) en woensdag terug rijden om de Grève General op donderdag te vermijden (misschien een stukje liften?)

A demain

25-10 La Coquille naar Thiviers, 20 km.
Vanmorgen wakker geworden door het gebeier van de kerkklokken om 7 uur (hier is het nog toegestaan i.t.t. Tilburg....). Na samen ontbeten te hebben met de gastvrouw Heidi ben ik vertrokken voor de wandeling naar Thiviers. Het weer was prima opgeknapt, wat bewolking, maar flinke zonnige perioden en veel wind. De route was vandaag redelijk vlak maar ook saai en ging door bossen (veel modder..), weilanden en kleine D-wegen (Route Napoléon). Het gebied was verlaten dus behalve enkele jagers en paddenstoelenplukkers (ze laten hun oogst beoordelen door de farmacie), slechts reeën en een grote stier tegengekomen die het pad versperde. Nadat we elkaar enkele minuten hadden aangekeken koos de stier eieren voor zijn geld, nam het hazepad en verdween weer naar zijn kudde...gelukkig kon ik mijn weg vervolgen. Het ging vandaag erg goed en snel (lunchpauze in een weiland, uit de wind en in de zon) en rond 13.30 was ik al in Thiviers waar ik mijn 1e kopje koffie van de dag kon nuttigen. Thiviers is een kleine toeristische plaats met een mooie Romaanse kerk waar het derde kaarsje tijdens de route is opgestoken. Volgens een bord bij het Office de Tourisme zijn er nog 49 etappes te lopen naar Santiago....het schiet al op!
Vandaag onderdak gevonden bij Jos en Jeanine Leytens die al enige jaren in Thiviers wonen in een prachtig herenhuis, 250-300 jaar oud. Ze hebben hier een Chambre d'hote en Refuge voor Pélèrins en komen jawel, uit Tilburg. De schrobbelèr stond koud! Morgen word ik door hen in Sorges afgezet zodat ik de laatste 26 km naar Perigueux kan wandelen en woensdag de trein naar Limoges kan nemen.

A demain!

26-10 Sorges naar Perigueux, 26 km.
Vanmorgen door Jeanine naar Sorges gebracht van waaruit ik de laatste 26 km naar Perigueux kon afleggen. Het beloofde een mooie dag te worden, strakblauwe lucht maar nog wel rijp en bevroren weilanden.....heerlijk! En inderdaad, een prachtige warme dag, de jas kon al snel uit.
Vanuit Sorges ging de route via kleine wegen en weilanden naar Laudine, Pognac en Cornille.Dit laatste gehucht bezit een 12e eeuwse kerk met een zonnewijzer in de vorm van de Jacobsschelp en in een nis een beeldje van St. Jacques. Hier gepauzeerd waarna ik rond 14.30 uur in Perigueux aankwam. Een mooie Gallo-Romaanse stad met veel overblijfselen uit de Romeinse tijd o.a. een ampfi-theater, stadsmuren e.d. Rondom de kerk van St. Front een wirwar van kleine straatjes, steegjes en terrasjes. Bij de kerk eerst een stempel gehaald voor mijn Credencial del Pelegrino; omdat ik vandaag waarschijnlijk de enige pelgrim was kreeg ik van de zusters een privé rondleiding door het klooster en de kerk. Daarna lekker een terrasje gepikt in de volle zon, trui uit, in t-shirt, c'est la vie!! Vanavond neem ik de laatste trein naar Limoges en morgen weer met de auto terug. Volgend jaar vanuit Perigueux naar Spanje (nog 360 km te gaan....). Jammer dat het weer voorbij is....

A prochaine année